Eigenlijk begon mijn sportieve carrière al op heel jonge leeftijd. Niet dat ik al vroeg bezig was met topsport, maar juist buiten spelen op de boerderij bij ons thuis in Groenlo in de Achterhoek heeft mij gevormd. Samen met mijn broertjes de dieren verzorgen, boomhutten bouwen en ravotten. Maar ook voetballen met hen, de buurjongens, mijn vader én de melkboer. Zwemmen, gymnastiek en paardrijden, ik heb het allemaal gedaan. Mijn echte passie was echter schaatsen en later het wielrennen. Een mooie carrière als professioneel wielrenster volgde en die valt aan de hand van vier teams eigenlijk ook het best op te delen in vier delen.

Het was bij Team Flexpoint dat ik tactisch juist stappen ging zetten, met dank aan ploegleider Jean Paul van Poppel. En in deze internationale ploeg pakte ik dan toch die gewenste titel; Nederlands kampioene tijdrijden. Helaas was het ook een periode waarin ik in de eerste twee jaren met veel blessureleed te kampen had. Maar eind 2008 zat de gang er weer in en een jaar later was ik weer terug op topniveau.

Naar een buitenlands team gaan was voor mij een nieuw avontuur. Eén waarvan ik eigenlijk al direct wist dat het precies de juiste keus was. Ik heb er een ontzettend mooie tijd gehad én mooie resultaten neergezet. Individueel, met onder meer deelname aan de Olympische Spelen in Londen en winst in de Omloop Het Nieuwsblad, maar zeker ook met het team. Mijn ervaring kon ik nu ook gebruiken om jonge rensters wat te leren en de Australische meiden kennis te laten maken met koersen in Europa. En bovenal reden we hard als ploeg, zo bewezen we wel met medailles in de WK ploegentijdrit.